Jeśli do tej pory nie mieliśmy styczności z zasiłkiem pielęgnacyjnym, możemy mylić go z podobnie brzmiącym świadczeniem pielęgnacyjnym. Są to jednak dwa całkiem różne świadczenia i dotyczą innych sytuacji. W tym artykule skupimy się głównie na tym, czym jest zasiłek pielęgnacyjny 2024, ile wynosi i kto może z niego skorzystać. Wyjaśnimy również, czym jest dodatek pielęgnacyjny, który jest jeszcze innym dodatkiem, który tym razem przysługuje emerytom. Zacznijmy jednak od zasiłku pielęgnacyjnego. Czym on jest?
Czym jest zasiłek pielęgnacyjny 2024 i komu przysługuje?
Zasiłek pielęgnacyjny 2024 to zasiłek przyznawany w celu częściowego pokrycia wydatków związanych z koniecznością zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Zasiłek ten przysługuje niepełnosprawnemu dziecku lub osobie powyżej 16 roku, jeśli posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ponadto zasiłek pielęgnacyjny 2024 może otrzymać osoba z niepełnosprawnością, która ma orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność ta powstała, zanim osoba ukończyła 21. rok życia. Zasiłek otrzymują również osoby, które ukończyły 75 lat.
O zasiłek pielęgnacyjny nie może ubiegać się osoba, która otrzymuje dodatek pielęgnacyjny, osoba, która jest umieszczona w placówce, która zapewnia nieodpłatnie utrzymanie całodobowe. Ponadto o świadczenie nie może starać się osoba, której członkowi rodziny przysługuje za granicą świadczenie na pokrycie kosztów związanych z pielęgnacją tej osoby.
Zasiłek pielęgnacyjny 2024 wynosi 215,84 złote miesięcznie.
Przykład:
Zasiłek pielęgnacyjny 2024 może otrzymać niepełnosprawne dziecko, które nie jest zdolne do samodzielnej egzystencji. Będą to dodatkowe środki, które wspomogą osobę sprawiającą pieczę nad niepełnosprawnym dzieckiem.
>> Zobacz również: Karta Dużej Rodziny – kto może z niej korzystać?
Czym jest świadczenie pielęgnacyjne?
Świadczenie pielęgnacyjne do stycznia 2024 roku przysługiwało jedynie osobom, które zrezygnowały z pracy zarobkowej na rzecz opieki nad osobą z niepełnosprawnością. Obecnie nie jest konieczna rezygnacja z zatrudnienia. Opiekun może również pobierać świadczenie emerytalne lub rentowe. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jednak w przypadku opieki nad dzieckiem do 18. roku życia. W Ustawie o świadczeniach rodzinnych (art. 17) jest napisane, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje:
- matce albo ojcu,
- faktycznemu opiekunowi dziecka,
- osobie, która jest spokrewnioną rodziną zastępczą (wg. ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej),
- a także innym osobom, ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności (według ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy z dnia 25 lutego 1964 r.)
Wymienionym osobom przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, jeśli zrezygnowały lub nie podejmują zatrudnienia, lub innej pracy zarobkowej, aby sprawować opiekę nad osobą, która ma orzeczenie o niepełnosprawności. Jednak osoba z niepełnosprawnością musi wymagać stałej i długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby, ponieważ ma ograniczoną możliwość samodzielnej egzystencji. Osoba z niepełnosprawnością musi potrzebować stałego opiekuna w procesie leczenia, edukacji lub rehabilitacji, lub mieć orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wniosek o zasiłek pielęgnacyjny możemy znaleźć na rządowej stronie internetowej gov.pl.
Kwota świadczenia pielęgnacyjnego od 1 stycznia 2024 wynosi 2 988 złotych miesięcznie.
Przykład:
Do świadczenia pielęgnacyjnego uprawniona jest np. matka dziecka, które uległo wypadkowi i nie jest zdolne do samodzielnego funkcjonowania. Jeszcze w 2023 roku matka nie mogła podjąć pracy zarobkowej. Obecnie matka może jednocześnie otrzymywać świadczenie pielęgnacyjne i podjąć pracę zarobkową. To ogromna zmiana szczególnie w przypadku matki samodzielnej, która nie otrzymuje alimentów, a świadczenie nie wystarczało na utrzymanie siebie i dziecka z niepełnosprawnością. Choć kwota nie jest wysoka, to możliwość podjęcia pracy z pewnością poprawia sytuację materialną rodziny.
>> Zobacz również: Czy świadczenie 500 plus podnosi zdolność kredytową?
Dodatek pielęgnacyjny
Kolejnymi środkami, które można otrzymać, jest dodatek pielęgnacyjny. Dodatek ten przyznawany jest automatycznie każdej osobie, która ukończyła 75. rok życia. O dodatek pielęgnacyjny może się również starać osoba poniżej 75 roku życia, która jest całkowicie niezdolna do pracy zarobkowej i samodzielnej egzystencji, a także wymaga stałej opieki innych osób. Dodatek pielęgnacyjny przyznaje Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Osoby, które ukończyły 75 lat, nie muszą składać żadnych wniosków. Dodatek doliczany jest automatycznie do emerytury.
Z kolei osoba, która ma mniej niż 75 lat, ale nie jest w stanie samodzielnie się ubierać, myć się, spożywać posiłki, utrzymywać porządku, robić zakupów i płatności musi przedstawić w ZUS-ie, następujące dokumenty:
- Wniosek o przyznanie prawa do dodatku,
- Zaświadczenie lekarskie o stanie swojego zdrowia druku OL-9
- Dokumentację medyczną oraz inne dokumenty mające wpływ na przyznanie orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy, oraz do samodzielnej egzystencji.
- Stosowną dokumentację należy złożyć w dowolnej placówce ZUS osobiście lub za pośrednictwem poczty. ZUS w ciągu 30 dni powinien podjąć decyzję o przyznaniu dodatku.
Dodatek pielęgnacyjny od 1 marca 2024 roku wynosi 330,07 złotych brutto miesięcznie.
Przykład
Pani Jadwiga, która otrzymuje emeryturę, po skończeniu 75 roku życia dodatek pielęgnacyjny otrzyma bez konieczności składania dokumentów.
Pan Piotr, który uległ wypadkowi nie jest w stanie samodzielnie egzystować. W związku z tym musi o dodatek pielęgnacyjny starać się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. W tym celu musi złożyć stosowną dokumentację. Do ZUS może zgłosić się samodzielnie. Jednak osoby, które nie są w stanie samodzielnie wykonywać podstawowych czynności, potrzebują w tym celu osoby trzeciej.
Podsumowanie
Jak mogliśmy przeczytać w artykule, sytuacja osób z niepełnosprawnością może być bardzo trudna. Szczególnie jeśli np. rodzina dziecka lub osoby starszej nie może podjąć pracy zarobkowej ze względu na konieczność opieki nad tymi osobami. Rodzice dziecka z całkowitą niezdolnością do samodzielnego życia otrzymują, tak jak inni rodzice dodatkowo świadczenie z programu rodzina 500 plus, który po rewaloryzacji wynosi obecnie 800 złotych.
Kwota, jaką rodzina z dzieckiem z niepełnosprawnością otrzymuje miesięcznie, nie jest wysoka. Niemniej jednak duże szanse na poprawę sytuacji materialnej tych rodzin wprowadziła zmiana w ustawie. Umożliwianie podjęcia pracy zarobkowej opiekunom dzieci z niepełnosprawnością i niezdolnych do samodzielnego życia wpłynie pozytywnie na ich sytuację materialną. Rodzice dzięki podjęciu pracy zwiększą swoją zdolność kredytową, będą mogli korzystać z pożyczek, czy chwilówek bez BIK. Tym razem już bez obaw o nadmierne zadłużenie.